Doğal Ömrü Boyunca

Hobart Kasabası'ndaki mahkumlar için yeni kışlalar tamamlandığında, 1826'da yedi sınıf suçlu kuruldu. İlk sınıfın kışlada uyumasına ve Cumartesi günleri kendi hesabına çalışmasına izin verildi; ikinci sınıfa sadece sonuncusu kadar hoşgörü verildi; üçüncü sınıfa sadece Cumartesi öğleden sonra izin verildi; dördüncü ve beşinci sınıfa "inatçı ve düzensiz karakterlerin" zincirlerde çalıştırılmasına izin verildi; altıncı sınıf, "en aşağılık ve ıslah olmaz karakterdeki adamların zincirlerde çalıştırılmasına ve diğer mahkumlardan tamamen ayrı tutulmasına" izin verildi; yedinci sınıf ise bu çöplüğün bir parçasıydı; ne zincir ne de kırbaçla evcilleştirilemeyen katiller, haydutlar ve kötü adamlar. Sosyal olarak ölü kabul ediliyor ve Hells Gates'e veya Maria Adası'na gönderiliyordu. Hells Gates, tüm bu kölelik evlerinin en korkulanıydı. Buradaki disiplin o kadar katı ve hayat o kadar korkunçtu ki, mahkumlar oradan kaçmak için her şeylerini riske atarlardı. Bir yıl içinde orada meydana gelen 85 ölümden sadece 30'u doğal nedenlerden; geri kalan 27'si boğularak, 8'i kazara, 3'ü askerler tarafından vurularak ve 12'si de arkadaşları tarafından öldürülerek hayatını kaybetmişti.