Fransa Devrimi Üzerine Düşünceler 1790

"Ama şövalyelik çağı kapandı. Sofistlerin, ekonomistlerin ve hesapçılarınki kazandı ve Avrupa'nın görkeminin sonu dek söndürüldü. Rütbe ve cinsiyete yönelik o cömert sadakati, o mağrur teslimiyeti, o vakur itaati ve esaretin kendisinde bile soylu bir özgürlük canlı tutan kalbi o tabiiyetini asla, artık asla seyreylemeyeceğiz. Yaşamın satın alınmamış zarafeti, ulusların mahcup müdafaası ve mert duygunun vecaün kahramanısı gitti! Bir lekeyi bir yara gibi hisetmiş, azgınlığı yatıştırırken cesarete ilham vermiş, dokunduğu her şeyi soylulaştırmış ve altında kusurun tüm kabalığını kaybetmişek kötülüğünün bozulduğu ilkenin o kararlılığı, onurun o namusu gitti.” Edmund Burke, 1790 yılında Fransız Devrimi'ne karşı çıktığı ve onun çok daha geniş kapsamlı, yıkıcı ve soğukkanlı bir izlediğin habercisi olduğunu duyurduğu üreme satırları yazdığında henüz ne Fransa Kralı XVI. Louis ile Fransa Kraliçesi Marie Antoinette devrimin insanca icadı giyotinde ne de Fransız Devrimi'nin kendi çocuklarını tek öğüt vereceği Terör Dönemi'ne girmişti. Tedirgin edici bir kesinlikle Fransız Devrimi'nin aşırılıkları ve nihai sonunu öngörebilmiş bu çalışma, Thomas Paine'in İnsan Hakları adlı kitabı başta olmak üzere, Aydınlanma fikirlerinin temel yapısının ortaya çıkışını kışkırtmış; kısa sürede muhafazakâr anayasal formülün bir başyapıtına dönüşmüştür. Uzun ve titiz bir çalışma ürünü olan bu çeviri hem Batı politik tasarımının en temel dosyalarından biri Türkçeye kazandırmayı hem de Türkiye'de ortaöğretim ve yükseköğretim tarih kitaplarında “yerlere göklere sığdırılamayan” Fransız Devrimi'ne yönelik eleştirel bir bakış açısının sağladığı katkıyı sağlamaktadır. Tanıtım Metni