Galib

Hüsn ü Aşk, kuğunun, yani medeniyetimizin oğlu güzel sarkışıydı. Gâlib bu krallık Sultan III. Selim, Hattat Mustafa Rakım ve Dede Efendi'yle birlikte söyledi ve sustu. Söz artık "Nasıl bu taze maârifle eskiler âlayayım" diyenlerdeydi. Ancak, beş yüz yıllık oranlarla karşılarında bir heyula gibi duran ve inanılmaz zenginliklere sahip. olan divan şiiri, Galibin getirip izinleri olan yerde gözleri kamaştırıyordu. Bu şiirin asla ölmeyen bir tarafı vardı; şiirimizin damarlarında bir kullanım gibi, Tanzimat şairlerinin pek kullandıkları varamadıkları bir sıcaklıklarla, fırsat bulur bulmaz yepyeni bir hayatla gün ışığına çıkmak üzere dolaşıyordu. Bu saf şiir kullanımı Şeyh Gâlib şiirinin imbiğinde damıtılmıştı. Tanıtım Metni