Gece Gündüzü Düşlüyor

Sune, bir göçebedir; Ancak göçebelerden çok farklı bir göçebe. Çadırı yok, birlikte hareket ettiği aşireti yok, sırt çantası yok, program yok, gece gündüz dağlarda, ormanlarda dur durak bilmeden yapayalnız yürüyorsunuz. Başını bir çatı bölmesine eklemesi, belirli zamanlarda, mevsimlerin ihtiyacı olan dağ evleri ya da yazlık kulübelerinden birini, en yardım ve ulaşılması en zor olanı seçiyor. İlk tercih olarak gizlenmiş anahtarı arıyor, anahtarı devam ediyorsa kilidi veya küçük bir camı kırarak içeri giriyor ve bir süreliğine devam ediyor Sune'nin yeri oluyor. Sune çalıyor ama bir hırsız değil... Kulübelerde bulunan konservelerden, peksimetlerden yiyor, sobada ateş yakıp ısınıyor, giysileri temin ediyor ihtiyaçlarına göre... Ancak odun kesip bırakıyor ya da kulübenin boyası dökülmüş duvarını boyamak, kırdığı camı tamir etmek gibi standartlar var. Sune, yalnızlığını korumak için yollara düşmüş ne var ki süreç içinde kendileri gibi toplumun yaşamayı seçmiş eski hippiler, motosikletliler, aykırı karakterler, yaşamış idealistlerden oluşan bir grup özelliklerine takılıyor. Ve bir gece ormanın varlıklarından yaralı bir kadın çıkıyor Sune'nin karşısına çıkıyor. Kadından kurtulma çabaları sonuçsuz kalınca iki aykırı, iki yalnız, Sune ve gölgesi olarak devam ediyor bu yürüyüş... Tanıtım Metni