Geçmişten Sesler ve Renkler

"Yakın çevremizdeki insanlar aramıza ayrılma gayrılık koymadılar, bu nedenle yabancı tısladığımız batı ülkelerine göç etmedik. On yaşımdan itibaren en yakın arkadaşlarının, can yoldaşlarımın çoğu Türkler oldu. (...) Bundan dolayı her ne kadar şehirler, ülkelerde gezip görmeyi sevsem de hiç İstanbul'dan başka yerde yaşamam mümkün değildi. adı sürekli olarak kullanılan bir azınlık, bazen de düşman gibi algılanarak yaşamak kolay değil.”Sosi Antikacıoğlu'nun hayat hikâyesinde, elbette “Ermeni olmak” var: Kırım hafızasıyla... O hafızayı canlandıran 6-7 Eylül'üyle... Aile soyağacının dallarında gezerek, Türkiye'nin “baki kalan” Ermenilerinin teknik ve sınıfsal olarak farklılaşan hayatlarından kesitlerle... Ancak yalnız o kadar değil. 1940'lardan başlayarak... aslında ailenin hafızası üzerinden, 1910'lara, hatta daha gerisine de uzanarak... Türkiye'nin farklı dönemlerinin havası ve ruhu var. Büyüme deneyiminden “gönül işlerine”, hayatın her cephesinden canlı deneyimler, gözlemler var. Anadolu, Trakya, İstanbul, Şişli, Büyükada, Boğaziçi Üniversitesi var. Bir ailenin serencamı var. Zaman zaman hüzünlü ama asla mutlu olmaya pes etmeden... Merak ve sevgiyle bakan bir gözlem ve ince, hünerli bir dille anlatılmış bir hayat hikayesi. Tanıtım Metni