Gençlik hikayeleri

Bir dere kenarındayım. Dereye çakıl taşları fırlatıyorum, oturduğum yerden taşınıyor. Gözlerimde özgür kuş! Kulağa hiç dinmeyen sesler... Sanki araba, vapur, uçak sesleri, motor sesleri... Huzursuzca atıyorum nesneleri. Taşlar “cunp” diye suya gömülüyorlar. Suda hafif hafif helezonik halkalar toplanır. Kuşlar başlıyorum üzerinden uçuşup gidiyorlar. Suda bir karartı, bir gölge parçacıkları. Önce annemin hayali sanıyorum…Annemin şekli böyleydi diye düşünüyorum.O değil diyorum.Ben kahroluyorum, ölüyorum, can çekişiyorum, insanlar haline geliyorum. Tam da bir oyun sahnesi gibi oldu. Tiyatral. Onun kafasından bir ses çıkıyor. Kimin ne dediğini anlayamıyorum bile. Öylece soğuk, onca milletin arasında, rejimin arasında, ülkelerine ve kollarım bağlı bir şekilde dikilmiş kalmışım.