Gerçeğin Geri Dönüşü

Hal Foster'ın, yirminci yüzyılı derinden etkilemiş avangard sanatı ve onun yorumcu temellerini alan bir tartışmaya yol açan Gerçeğin Geri Dönüşü adlı kitabı, sanatçının projeden projeye koştuğu, satın almanın ise bir çok antropolog gibi sanatçının peşinde, geniş bir yönlendirme alanını tüketmek için çabaladığı günümüz sanatını kendine çıkış noktası olarak almak. Ve bu bağlamda, yeni avangard olarak anılan 1960'lı yılların sanat etkinliklerinden yola kadar uzanan bir çizgide avangardın kendini gösterme ve konumlanma biçimlerine değiniyor. İşte tam da bu noktada şu sorular akla geliyor: Acaba bu çerçeveden başlayarak psikolojinin gelişiminin ne olduğu ya da böylesi hızlı bir dünyada artık bir sanattan söz etmek olası mı? Giderek, alımlayıcının çağdaş sanata karşı tutumlu olduğu mesafeli davranışın anlamı tam da burada yatmıyor mu? Foster bu ayrıntıları iki temel kavram aracılığıyla yanıtlamaya çalışarak: travmatik, gecikmiş eylem ve öznelerarasılığı aralıklı paralaklar. Böylece Foster'a göre çağdaş sanat yapısı, klasik coğrafi bir çizgi üzerinde değerlendirmeden çok, hareket halindeki alımlayıcının algılanması anında ortaya çıkan değişimlere ve gelecekte görünen kuracağı, ötelenmiş bir izleme oranlarına göre değerlere ulaşıyor. Ayrıca Hal Foster, kendini sürekli tekrarlayan bir avangardın ardından, Bürger'in de temsilcisi olduğu, her şeyin tek kuram yaklaşımının geçerli olup olmadığı da sorgulanıyor. Minimalizm ve pop-art gibi örnekler modernist açıdan bakıldığında, postmodernist açıdan da değerlendiriliyor. Günümüzde sanat tarihi yazımını bütün diğer düşünceler gibi, Foster da, dil şifacının ve Lacan-Derrida ikilisinin yapıbozuma uğradığı anlam fikriyle tarihyazımını sorunsallaştırıyor. Tanıtım Metni