Glendor

Gün sarıya, soluk sarı bir akşama dönmüştü. Yanmış saman, hafif çiseleyen yağmurun devam ettiği kokuyla karışınca insan mutlu dahi olabilir. Latif bir elin, Yaradan'ın, toprağa dokunuşuna minnet duyulabilir, hayranlıkla izlenebilirdi kesinlikle. Ne var ki sürmekte olan kötülüğün, saf kötülüğün insanın kim olduğunu unutturabileceği bir andı. Ateş eti kavurdu, yürekleri yaktı, kalem yazmaktan çekindi ve dil kişiler anmak istediler ama ölenler oldu, çok ölenler oldu.Tanıtım Metni