Göç Eden Karıncalar

Çamözü istasyonunda büyük bir parça mevcuttu. Tilki seslerine karışmıştı. Tavuk sesleri doğal olarak vardı. Tavuklar kör, şaşkınlık dolaşıyorlardı. Seslerden anlaşılıyordu ki hiç kimse şarkı söyleyemiyor. Farklı farklı feryat figanları, yüksek seslerin ortalığı inletiyordu. Öndeki yürübüsün ardındaki bütün yürübüsler durdu. En öndeki yürübüsteki babanın olduğu yerde indi. Eldeki bir miktarda ateşböceğini bıraktı. Ateş böcekleri havada, “Tehlike var” diye yazdılar. Bütün yürüşler, istasyonun yanındaki sahaya girip, düzenli bir şekilde park ettiler. Onun yürübüsün sorumluları, baba adamlarının yanında toplanmışlar. Yüz, mankeni incelemek için koşarak istasyona gittiler. Olup biteni öğrenip geldiler. Baba mancınık ve yanındakilere durumu rapor ettiler. Göç Eden Karıncalar Sarı at Manchester'da "İstasyonda kaza olmuş. Bir yürübüs raylar ayaktayken öğrenilmiş. Mersin'den gelen tren bu yürübüse çarpmış. Yürübüsteki tilkiler ve tavuklar çok kötü olmuşlar. Trenin ön vagonlarındaki tavşanlar da camlardan fırlayıp yaralanmışlar. Durum çok kötü çok!" dedi. Baba faresi: "Bakın! Bir yürübüs içinde birlikte yolculuk yapan tilkilerle insanların arkadaşlığından ya da dostluğundan bir şey anlamadım ben. Çelişkili, tilkilerin tabiatına aykırı bir durum bu. Tavşanları anlarım. En güzel bitkilerin yetiştirildiği Adana'dan Mersin'den Erdemli'den Tömük'ten geliyorlar. Ya bu tilkiler?!" dedi. Tanıtım Metni