Goethe Der Ki...

“Goethe der ki…”… Çok yönlü ve evrensel bir sanatçı düşünüldüğünde akla gelebilecek ilk isim 'Goethe' olmalıdır. Ve belki de bu yüzden, onun öğütlerine ve öğütlerine detaylı kulak kabartmalıdır. Kendi mimarisinin olabilmesi, Goethe'nin üzerinde dayandığı temel çabalardan korunuyordu. Kültürlü bir Alman burjuvalığı için Goethe adı, kişinin “kendini inşa etme” çabasıyla neredeyse özdeşleştirilmiştir. Goethe, ele aldığı hangi konu olursa olsun doğaya bir tanrı gözüyle bakmayı denememiştir. Bu tanrısal bakışın özü olarak, insanın hangi dünyada yaşadığı böylesine özetlenmiş bir şekilde deneyimlenmiştir. Goethe'de hiçbir şeye rastlanmadı ve onun varlıkları aklı başında, yetenekli, yeteneklerinde bir amaca hizmet eder. Doğanın yakından dilini tanımayı öğrenemezsek eğer, varlık özünü hiçbir zaman anlayamayacak, giriş yaptığımız onun çabası, kurduğumuz ilişki bizi derin hayâl kırıklıklarına sürükleyecek. Goethe, kelimenin tam anlamıyla bir yaşam ustasıdır. Hayatı bir yapıt gibi görülebilen, başka bir deyişle yapıları oluştururken ortaya koyduğu çabayı hayatlarını biçimlerken gösterirken, eleştirel aynı gözle ikisine baktığımızda, Goethe'ye özgü evrensel bir karakterdir. Bu bölümün yaşam ve edebî raporlarından alınabilecek birçok ders ve öğütler var. Bu kitapta Weimar'lı bilgenin yapıtlarından seçilmiş sözler bir araya getirildi. Goethe'nin alfabetik olarak sunulan konu başlıkları altında bilgi toplarken, aynı zamanda bir hayatın kapsamının farklı uçlarının tek zirvede, bir şekilde nasıl bir araya gelebildiğine tanıklık etmesi. Tanıtım Metni