Gökyüzünü Kaybeden Şehir

Bir şehirdeki gökyüzünü seçenlerse ne olur, düşündünüz mü hiç? Bir şehir, bir ülke, bir insanın gökyüzünü kaybettiğinde ilk olarak çocukluğunu, gençliğini, onu var eden ne varsa bütünü kaybetmiş demektir. fazlası artık bunun dönüşü de yoktur. Giden kalmıştı. Kaybedilen ne varsa hiç dönmeyecek, o çiçeklerin herkesin yabancı bir karanlık, bir bilinmezlik dolduracaktır. Her şey dünyaya döndüğünde değişirse, hiç bilmediğimiz bir yöne doğru gittiğimize göre bizim tavrımız ne olmalı? Belki de sorulması gereken soru budur. Romanımızın kahramanı işte bu yakıcı sorunun yanıtını aramış ve o arayışında kendiyle bir daha yüzleşmiştir. Evet, o sokak, o mahalle, o insanlar artık yok. Ah sevgi, o vefa, o merhamet, o dayanışma, o sıcaklık yoktur. Bütün bunların yeri “başka” dediğimiz ne varsa, onlar yaşıyor. Aydoğan Yavaşlı, bu romanıyla geleneksellikle modernite arasında sıkışıp kalmıştı gTanıtım Metni