Göz Güneşe

Pencerenin önündesin. Dışarıya bakıyorsun. Hiçbir şey göremiyorsun. Kurşuni bir sis çevresi kaplamış. insanların, evlerin, ağaçların siluetlerini arıyorsun. Bulamıyorsun. Sisi delip geçen bir ışık görmeye çalışıyorsun, o da yok. Şaşırıyorsun. Göz Güneşe'nin başkahramanı yaşlı bir kadın; Bir bakımevinde ölüm kalım savaşı bırakıp unuttuğu anılarının yerine yenilerini yaratarak hayata tutunuyor. Hatırladıklarının sahte mi gerçek mi belli olmadığının içten içe farkında olan kadın, bir yandan dört elle kişisel olarak ayrılırken bir yandan da bakım evinin günlük rutini içinde varoluş mücadelesi veriyor. Özünde hafızayı, hatırlayın, unutma gibi temaları kaydeden Göz Güneşe, anı kırıntıları ve çağrışımlara bakımevinde yaşananların eklenmesiyle ilerleyen çok katlı bir roman. Bu parçalı ve yer şiirsel metni ustalıkla bir bütünde birleştirici Reyhan Karaarslan, varoluş, varlığı ispat etme arzusu, parçalanma, savrulma, yok olma korkusu gibi olguları ele alıyor. Sorunlu bir belleğe sahip yaşlı bir kadının bakış açısı üzerinden “Nasıl varlığa geliriz?” ve “Nasıl varlıktan ayrılırız?” gibi zorlayıcı meseleleri irdeliyor. Tanıtım Metni