Gradiva – Bir Pompei Düşü (Ciltli)

Gradiva, hem psikanalitik hem de incelemeye tabi bir ilk edebiyat yapısı, hem birçok sanatçının esin kaynağı olarak bir mit haline geldi. 1902'de Neue Freie Presse adlı Viyana gazetesinde tefrika edilen kısa roman, Freud'un 1907 tarihli incelemesi Jensen'in Gradiva'sında Hezeyan ve Düşler'e esin sözleşmesi. Antikçağdan kalma bir rölyefi saplantı haline getiren genç arkeoloğun hikâyesi Freud'un çok ilgisini çekmiş, yapısı adeta bir psikiyatrik vaka gibi incelemişti. Zira Freud'un tarihsel bir parçası olan bir geçmiş gün dünyasında ortaya çıkardığı anlamlarla yeniden inşa etme çabasında, arkeolojiyi psikanaliz için bir metafor olarak gördüğü, kendisinin de aynı kazı çalışmasını insanın zihninde hedeflediği çabadır. Buyi kaleme ürünleri birkaç ay sonra Roma'yı ziyaret ettiğinde, rölyefi Vatikan Müzesi'ne yayılmış ve Jensen'in karakteri gibi bir inceleme edinip Viyana'daki çalışma şeklini görmüştü. Mitoloji, psikanaliz ve düşlerin kesiştiği noktada Gradiva, Salvador Dali, André Masson, Marcel Duchamp gibi sürrealistlerin de esin perisi haline geldi. André Breton 1937'de Paris'te açılan galeriye Gradiva adını verdi. Sürrealistler için Gradiva düşlerin ve çılgın aşkın gizemini temsil ediyor. Tanıtım Metni