Gramofon Avrat

Anasının beşibiryerdelerini, babasından kalan iki dönüm tarlayı, Araplar Mahallesi'ndeki eski evi şeytan onun delikanlı paralarını kuşağına basıp Azime'ye geliyor ve bir gececik oynatmak için Gramofon Avrat'ı istiyordu. Öteki avratlar hep yaşlı kadınlardı. Oyundan anlayan hovardaların beğenebileceği bir oyun, ancak beş yirmi yılda öğrenilebiliyordu. Ama bu Gramofon Avrat... Bu kız için milletin birbirini kırıyordu. Azime kızı oynatacak olanların akıllı uslu olmalarına ne kadar dikkat etsin, oturakta mutlaka kavga ediyor, silah atılıyor, adam vuruluyordu. Ancak şeytanın kız, bunların içinde bulunduğunun yakayı kurtarmasını biliyordu. Tam kavga alevlenip kendi yüzünden dövüşenler onu unutunca usulca sıvışıyor, onu gelen ve asla kavgaya katılan adamla beraber, kapının önünde bekleyen arabaya atlayıp bağları dolaşarak dolaşarak “Azime yengesine” yapılması gerekiyordu. Gramofon Avrat'ın tuhaf bir huyu vardı: Bir bütünün daha hiç hatırlanmıyordu. Uğruna evini barkını harcayanları bile ikinci görüşte tanımamazlıktan geliyor, daha güvenilir sahiden tanımıyordu. Tanıtım Metni