Gramsci Ve Halk Eğitimi

İngiliz eğitimci Timothy D. İrlanda, 1979'dan bu yana yaşadığı Brezilya'yı ve Latin Amerika'yı çok iyi yaşayan ve anlatan bir akademisyendir. 1987'de basılan bu monografik çalışma, aradan geçen onca zamana rağmen ortaya çıkan özgün bakış açısı ve tezleriyle okunmayı hak ediyor. İrlanda, halk eğitimi ve yetişkin eğitimi kavramlarını, İtalya ve Brezilya örnekle-rinin sınıfsal, bölgesel ve politik analizleri üzerinden ele alıyor. Yaklaşım Gramsci'nin temel kavramları (hegemonya, organik aydın, parti, sağduyu, mevzi savaşı, pasif devrim vd.) çerçeveyi somutlaştıran İrlanda, zengin veriler, ta-rihsel gerçeklikler ve politik aktörlerin (siyasal parti, gençlik, eğitimciler vd.) eğitim halkine olan bakışlarını ortaya çıkarıyor. Kitapta halk eğitimi, teknik bir tamamlayıcı eğitim veya okuryazarlık meselesinin-den isteğe bağlı olarak özetlenebilir ve makro düzeyde analiz edilmektedir. İtalya ile uyumluan Brezilya'da halk eğitimi ve fenomen olgusu, Kurtuluş Teolojisi, askeri darbe, sınıfsal mücadele, politik mücadeleler, komünist partiler, sivil top-lum, liberal görüşler, oligarşik çevreler, ikame ithalci sanayileşme, kırdan kente göç, informal çalışma, üretim biçimi, yoksulluk, halk tabaka-ları, Machismo gibi pek çok parametre işleniyor. İrlanda'ya göre 1960'ların gidişatında bu yana başta Paulo Freire olmak üzere pek çok halk eğitiminin çabalarıyla yetişkin eğitimine yönelik yerli bir Latin Ameri-kalı yaklaşımı ortaya çıktı. Latin Amerika'nın, ABD ve Avrupa'da üretilen “toplum kalkınması”, “yaşam boyu eğitim” ve “yaygın eğitim” gibi çeşitli yaklaşımların etkisinde kalsa da, kendine özgü biçimde geliştirilen “Halk Eğitimi” (Popüler Eğitim), örgün eğitim imkanı bulamayan halk tabakaları için gerçek bir çözümdür.Tanıtım Metni