Gül Alırım Gül Satarım

Niyâzî-i Mısrî, “Bil ve âgâh ol ki Hakk bir kimseyi inâyetine lâyık görürse o kimsenin kalbine, 'Biz bu dünyaya neden geliyoruz?' sorusuna bir cevap bulma isteğini koyar.” demiş. Bu sorun giderken yolum pek çok kitaptan ve insandan geçti. Kitapların yeni kitaplarını açtığını, Hakk'ın insanların öğrendiği pek çok tecrübe uyguladığını. Düşe kalka yürümenin, yol mecburiyeti olduğunu farkettiğinde mesele biraz daha berraklaştı: Düşmesiyle, kalkmasıyla, kaygısıyla, kırılganlığıyla, yarasıyla, yasıyla hiç kimse her zaman dimdik yürüyemez, dümdüz ilerleyemez. Yoldan da çıkılır, tekrar yola da girilir. Onun nefesi bir şeyler olur, bir şeyler ısırır. Çünkü insan olmak bir inşaat sürecidir, bitmez bu şekilde çalışır. "Bu dünya yolu, dikenli bir yöntem. Bu dikenler sana batacak, belirtilerya kalkma. Dikenler nedir? Laf, sözlü, sağlıklı olmayanların durumu, haset, azaplar, çileler... Durup da dikenleri yok olmaya devam ettiği için geri kalırsın. Dikenlerle bozulma alışması." yazan mektuplarından birinde Sâmiha Ayverdi. Bu zorlu yürüyüşte karşılaşmam güzel kitaplara ve güzel insanlara yazdığım yazılar işte bu kitapta bir araya geliyor. Bir yandan gül yürekli herkesin kendilerinden ve ürünlerinden bahsediyorum, diğer taraftan burada gönlüme nakşettikleri güllerden birer demet sunuyorum. Gül alıyorum, gül satıyorum. Tanıtım Metni