Gül Kokusunun Sesini Duyan Nezihe Meriç

Gül Kokusunun Sesini Duyan Nezihe Meriç, Ülker İnce'nin Nezihe Meriç anlatıcılığına dışarıdan bakış denemesidir. Bir yazarın edebî yeteneği, yaratıcılığın kaynaklarınınna yayılan monografik insanlığın anlamı bir dostluğun yakınlığının getirdiği tanıklığı da içermesidir. “1950 Kuşağı”nın bu sürecin anlatımı evrenine dönük okumalar için bir başlangıç ​​kitabı olarak da sınıflandırılabilir Ülker İnce'nin Gül Kokusunun Sesi'ni. Nezihe Meriç'in öyküleri ve öykücülüğü üzerine bir şey söylemek isteyenler bunları da bilsinler istiyorum artık çünkü şimdi elde edilen ki ben bu yazıları hiçbir ön düşüncem olmadan ya da edebiyat ortamında dolaşımda bulunan değerlendirmelerden hiç etkilenmeden yazdığım, hazır bir yanıt olarak bir şey yokmuş kafamda; Örneğin, “Nezihe Meriç kadın sorununa acaba nasıl rastlanır?” dememiş da, ne bileyim, “o dönem yazarlarının önemli izleklerini Nezihe Meriç'te gördükleri muyuz acaba?” dememişim da “Nezihe Meriç'in Türk öykücülüğündeki ya da öncülüğündeki yerinin yeri ve önemi nedir?” dememişim. Metinlere gözlüksüz bakmışım, bu ne kadar olanaklarlıysa. Gözlükle görmek her zaman iyi değildir çünkü. Hele gözlük renkliyse gerçek renkleri görmenizi engelleyebilir. Ülker İnce Tanıtım Metni