Gümüş Beyazı Karavan

-İnsanın şanslı yaver gitmeli damaram!.. Bir bakmışsınız o güne kadar birbirinin asla tanımayan iki kişi - bir kız bir erkek kırın ortasında karşılaşmışlar ve herkeste bu dünyada zaten mevcut olmak için gelmiş olan herkes anlayıvermişler... (Kasap Ağanecef'in karısı Balacahanım'ın, sokak kapılarının önünde çit yaparak gençkena sorduklarından.) - Benim dilediğim de Memmedağa'nın mesut olması işte!.. (Bu sözler de bir akşam Ali) Samedullah'a söylemişti, o akşam ki Yadullah'la Fatma'nın yaşadığıydı ve Aliakper'in klarneti insani için kaynatıyordu.) - Benim kısmetim böyleymiş, bari Mesmehanım mesut olabilse!.. (Güldeste, Voronej'e giden trenin ayaktan bembeyaz kışı seyrederken böyle düşünmüştü.)