Gün Batımı Binboğalar

Bir karanlık dehlizdeydi, çılgınca koşuyor, koşuyordu. Yolu bulamayacak denli şaşkındı. Sanki bir yer altıgende mevcutmuş gibi. Ömrünün günün yüzünü görmediği bir tükendiğini hissediyordu. Daracık yollarında gidiyor sonra kavşaklar ve çatallaşan patikalar… Nereye varacaktı, hangi yöne doğru gitseydi acaba? Yaşamak istiyor, belleği canlanıyor, gök kubbe altında uzanan uçsuz bucaksız bir yere çıkabileceği, bir doğru akan menzile ulaşacak mucizevi umut kalbini doldurdu. Gözleri daha iyi görmeye başladıkça korkuları kaybolmuştu. Ve uyandığı anda, kendini kan ter içinde buldu Çulsuz Kadir. Ancak derdinin bir ilacı, belanın da bir bakımı vardı.Tanıtım Metni