Gün Gülü

Çok güçlü köklere bağlı Türk Yazının önüne çıkan / etiketlenen engelleri aşıp, yenilenerek, özde gelişerek çeşitliliği sürdürüyor. Hatice Sönmez Kaya “Gün Gülü” adlı kitaplı öykü kitabıyla da sözkonusu yaşamsal çağrışımları yaratıyor. olağan, olağandışı bir anlatım, içtenlikli dil, özlü ve yalın Türkçe, ortak insanlığa durum ve kaygılarına duyarlık… “Ne bir fazla ne bir eksik”, ölçülü, sıradan bir yapı. Hatice Sönmez Kaya “Gün Gülü”nde, genç cihazların vücudunun sağaltımını sağlayan delikanlıya akan duyarlılığını; kimi hak ederek kimi söyleyerek bilinen olmuş yazar öbeği arasında, yapıtıyla ilgili tartışmalarla tedirginlikle bekleyen kadın yazarın endişelerini; yeni taşınan apartman evinde komşunun kadının bir anda kırk yıllık sınırlarına öğrenilen yakıcı acısını; çiğnenen insan onurunun kanayan yarasını, bağışlanan evin bile sağaltmayı; bir kadının, bir ömrü çürüten kocasının kabalığından, zulmünden kaçışını ya da çaresizliğini; onun baştan sona faşizminin güzel insanların yok edişini; kıstırılmış insanların cinnetin-uçurumun yerinde yıkılışlarını; çocuklarda uzunluktalığa mahkûm edilişini; Yaşlı bir zorbayla evlendirilmekten kaçan gençlerin kurşunları altında öldürüldüğü, birçok sarsıcı ayrıntıyı büyük bir yazınsal sorumlulukla, yerinizi şiirsellikle öyküleştiriyor. Hatice Sönmez Kaya çağı, çağın başat çatışması ve ayrılmalarını sunumş bir yazar. Türk geçmişine kesinlikle bir yeni nefes alın. Tanıtım Metni