Güneş Yalnız Dirileri Isıtır-Oktay Rifat'ın Şiirleri Üzerine

Alphan Akgül, Güneş Yalnız Dirileri Isıtır'da Oktay Rifat'ın şiirlerini anlama basit ama anlamlı bir soruyla başlıyor: İnsan nasıl düşünür? Bulunan ilk yanıt: “Benzetme ve karşılaştırma yaparak!” İster ilkel ister modern çağlarda olsun, insanı benzetme ve karşılaştırma yapar, varlıkları sınıflandırır. Oktay Rifat'ın şiirlerinin ağırlık merkezi de burada gösteriliyor: Güneş kimi zaman bir tanrı, kimi zaman bir hükümdar, kimi zaman da sadece güneştir ama bir bisiklet tekerine, bir şamdana, bir köpeğe oynuyor bir güneş... Kitap, Oktay Rifat'ın bir dizesinden gelen da olduğu gibi, şairin benzetme ve çağrışım yapma ilkesinin maddi bir temele dayandığını öne sürüyor. Öte yandan, benzetmenin insanın gizemini üreten tutkusunu dışarıda bırakmadığını da vurguluyor: Her sabah güneşe uyanırız – o şimdi yalnız dirileri ısıtan güneştir, ama zihnimizin dehlizlerinde yepyeni anlamlara bürünen bir güneş.. Alphan Akgül, Oktay Rifat'ın şiirlerini incelerken, bir yandan da şiiri ortaya çıkma olanağını bulmayı hedefleyen; Bir bakıma “şiir formülü” yapmaya çalışıyor. Tanıtım Metni