Hafriyat

"Artık, hava kazmak Yadigâr için bir araç değil, amaçlanmıştı. İster yapmak ister firar ister tanımlamak olsun, tüm bu kazılar, onu öksüz bırakan dünyadan toprak ananın rahmine doğru bir yolculuktan başka bir şey değildi." Aslında bir hayatımız var mı? Zamansal, mekânsal, dönemlerde ve sosyal olarak bütünsel ülkeye ait bir hayat mı? Peki, yaşadıklarımızı bir hayat sayak bile tüm bunların bir anlamı var mı? Bu efsunlu romanın kahramanları biraz absürttür, yaşamları ve olaylar gelenler gerçekliğin sınırını zorlar. Ama bu onların tercihi değildir. Bunun sebebi, atalarının, kahramanlarımızın üzerine göçen hayatlarının, hayatını kaybedenlerin lanetli hafriyatıdır. Osman Özarslan'ın Hafriyat adlı bu ilk romanında, kahramanlar cezbeyle çekilerek bir kara deliğin içine düşmüş gibi, zamansız ve mekânsız yerden dolanırken küçük fısıltılar duyarlar, bu hayatlarında onların miraslarını bırakanların siluetlerini görürler, bir zamanların bir anlamı vardıysa da artık ne anlama belli olmayan uzaktaki zamanlarda büyüyen yerlerde savrulurlar.Tanıtım Metni