Halk Ülkesine Kısa Yolculuklar

Jacques Rancière, geçmişten bu yana çeşitli deneyimler ve karşılaşmalardan hareketle, arşivlerde saklı belgeler ve yeniden yorumlanmayı bekleyen kâh edebi kâh sinematografik veri yayılımları, ütopyanın aralıklı ki hareketleri, karşı başlatılanz arzuyu parçalar halinde yer alıyor: halka, ülkenin ülkesine doğru yolculuklar. Burada halk sosyoekonomik bir kategori değil kesinlikle, otantik bir ütopya diyarında yaşayan muhayyel bir toplumsal gövde. Diyar ise hiçbir yerde var olmayan bir uzak ada değil örneğin. Tam tersine hemen yanıbaşımızda duruyor; diğer yakasında, caddenin hemen ötesinde, her gün bindiğimiz metronun en son durağında... Ziyaretçilere başka bir dünyanın, başka bir insanlığın farklı yüzlerini sunuyor "halk ülkesi", keşfedilen her bir coğrafyada. Wordsworth'un Prelüd'ünden Büchner'in Woyzeck'ine, Rilke'nin Duino Ağıtları'ndan Rossellini'nin Avrupa '51'ine, söktüğü her kurguda, eşe ettiği her ipucunda işte bu imkanların olmadığı yerlerde ve aralıklı köklerini sorgulayarak tespitlerde mevcut. "Bir Çocuk Kendini Öldürüyor" başlıklı yazıda genellica ele alınan Rossellini'nin başrolde Ingrid Bergman'ı izlediğimiz filmi, iki ayrı zamanda yaşanan iki farklı deneyimle Rancière'in siyasal ufkunu değiştirecek bir uyanışa işaret etmesi açısından kişisel bir önem de taşıyor.Tanıtım Metni