Haneden Ev Haline

"İster bir apartmanda kaldığımız, ister bir köy ya da dağılma, günlük hayattaki yeteneklerimiz, konumu düzenleme ve değerlendirme biçimleri, Küreler ve toplu ilişkilermizle, bilgi olarak veya olmayarak… bir dünya inşa etmek isteriz. Yeni bir ev ile kuracağımızda, gelecekte bu yerde bulunmak bize her hayallerden çok… ortaklaşa inşa ettiğimiz bir toplumun kolektif hafızamızda derin mesafeden parçası vardır. Biz burada ikamet etmekten çok daha fazlası...” Ev, barınaktan çok daha fazlası. Bir evin ayarı, bir durumun bir “alet” olması ötede, bir görünüm alma tarzının biçimlenmesine katkıda bulunuyor. Mobilyalar, yıllanırken, hatıraların demirbaşına dönüşüyorlar. Evinin kendine has bir kokusu oluyor. Evin çevresinde şekillenen mekân kültürüne, tüm kültüre ve hayat tarzına damgasını vuruyor. Seyhan Kurt, bu mekânın kültür bilinciyle, “geleneksel Türk evi” olarak adlandırılan imgenin sabit bir mimari biçimi olmadığını, gündelik hayat pratiğiyle iç içe sürekli dönüştüğünü gösteriyor. Bu yapılandırılabilir için mutfak ve oturma odasının veya balkonun “mana ve ehemmiyetine” bakılması, dikkatle. Geniş haneden “çekirdekleşen” meskene, düğünden cenazeye, evin ve değerlendirilebilen değişimin değişimini katıyor. Haneden Ev Haline, evle ilişkimizin edebiyattaki yansıması sırasında, kendisi de edebi zevkle ve “ev sevgisiyle” yazılmış bir kitap. Tanıtım Metni