Hapishaneden Mektuplar

"Her şey kaybolduğunda ya da kaybolmuş gibi olduğunda bile, işe yeniden başlamak, sükûnetle yeniden çalışmaya koyulmak büyümeye inandım. Her zaman, yalnızca kendine ve kendi gücüne güvenmek gerektiğine inandım... Benim moralim çok yüksek; isteyen benim bir şeytan, isteyen de bir ermiş olduğuma inansın. Ne kurbanı ne de kahramanca oynamak istiyorum. Sıradan, bir adam olmadan; derin inançları olan ve dünyada hiçbir şey için harcadığı yalamayan bir adam." 59. mektup, Carlo Gramsci'ye, 12 Eylül 1927. Antonio Gramsci 20. yüzyılın en özgün Marksist yazarlarından tutuklandı. 1926'da faşist Fransız rejimi tarafından tutuklanıp hapsedildi ve on yılı aşkın süre boyunca cezaevinde kaldı. Tutuklanmak için beklenmedik bir olay değildi ama büyük çoğunlukta hücrede, tek başına geçen yıllar yaşama gücünün onun performansının sınanmadığı bir dönem oldu. Zorlu kadının mücadelesi azminden ve entelektüel üretime rağmen vazgeçmeyen Gramsci'nin çıkışıyla aradaki tek bağ haftada bir ya da iki kez yazmasına izin verilen mektuplardı. Ölümünden yıllar sonra bir araya getirilen Hapishaneden Mektuplar, 1926-1937 yılları arasında Gramsci'nin kaleme alındığı, bilinen 489 mektubun tamamını içermektedir. Bir entelektüelin düşünce dünyasını, insani çalışmayı en açık biçimde sergileyen mektupların her bölümünde küçük sevinçler ve kederler kadar derin ahlaki ve entelektüel yargılar da yer alıyor. Cemal Erez ve Meral Erez'in titiz çalışmalarıyla, tamamı ilk kez Türkçe yayımlanan Hapishaneden Mektuplar, Antonio Gramsci'nin düşüncesel birikiminin önemli bir parçası…Tanıtım Metni