Yazmak, bir adım öteye giden bir ruhun satırlara dökülmüş halidir... Gözyaşlarınla ​​ve sözlerinle ifade edemediğin anların, derin paragraflarda yüreğini var olduğunun resmidir. Hangi yoldaşlık yormuyor ki insanı, varsın cezalardan yana olanlar sen. Bir şiirin ahengine kaptır yüreğini, hissizlik eziyetten başka bir emin değildir. Düşünceler ve hisler için kalem kılıç ise ruh kalkanıdır. Yazabildiği kadar, o seni var eden yegâne eserdir. Kim bilir, belki de yaşamın son bulması seni yaşatacak tek delildir... Hüzün uğrasa da göz bebeklerine sevgisizlikten iyidir. Kederini de sevincini de göğüslemek sahiden erdemdir. Şimdi iki satırla ifade ettiğin yüreğini dinlediğindir. Ve kalem haykırır dinleyenlere: “Bir söz iyi olabilir belki tüm yüreği kırılmışları... Sevgiden yana, iyilikten yana, çiçeklerle bezenmiş bir söz... Yüreğin belki de bir şiirin yanık türkülerdeki ezgileridir…” Tanıtım Metni