Hatırat Değil

Yuri Mihayloviç Lotman, Aralık 1992'de bir aradan sonra Tartu'da huysuz bir halde, anılarını bir demlik çay sırasında Yelena Pogosyan'a dikte ettirdi. Bu, Hatırat-Değil'in ilk taslağının iki dikte buluşmasından oluşan ilki olacaktır. Buluşmalar o kışa ve Lotman'ın son baharı olan 1993'ün Mart ayına kadar sürdü. Hatırat-Değil'de Lotman'ın hikâyesi kâh tek bir anekdot veya temaya odaklanıyor, kâh daha geleneksel bir otobiyografik tablo veriyor. 1922'deki doğumundan eğitim yaşamına, İkinci Dünya Savaşı sırasında bir topçu taburundaki günlerden savaş sonra üniversite yaşamına, Tartu Okulunun kalabalıktan akademik yoğunlaştığı 20. yüzyılda büyük bir bölüme uzanıyor. “Bana göre Lotman, yapısalcı bir yaklaşımdan yola çıkarak ama buna bağlı kalmayan bir eleştirmendir.” –Umberto EcoTanıtım Metni