Hayal Terbiyecisi

Ellerin üşür, birinin diğeriyle ısıtırsın, yalnızlık böyledir... Bir küçük çocukta, hayal kurar, heves kokar nefesi. Kur'un hayal ettiği gerçeğin kıyılarına bölünürken yetişir. Sonra yeniden hayal kurarsın, daha sağlam basarsın yere. Ve anlasın. Umut, onun acısını kendi acın gibi sahiplenmektir. Umut, hayal kırıklıklarıyla döşeli bir yolda yürümektir, kursağına açık sözlerdir, canını yakan ateştir. Anlarsın, hayalinin ciddi bir işi var. En çok da kendi canını acıtır. Sonra kabul edilirsin. Sonra yeniden hayal kurarsın. Acısı geçer, hatırası kalır… Çözülmemiş, anlaşılmamış, baş edilememiş bir büyük acı ve bu acıyla yüzleşme çabası. Önceleri hayatta kalmanın sağlanması, sonra bu acının altında sevgiyi incelerseniz daha az acı verecek bir hayatın oluşumu hakkında bilgiler. Hayal terbiyeciliği gerçeğin işçiliğinden başka nedir ki? Tanıtım Metni