Hayalperest Çocuk

Hayallerim ve BenDeniz hayal kırıklığı yaratan yedi bir çocuktu. Ama bunun için işitmediği azar kaldı! Çevredeki büyükler, Deniz'in kurduğu hayallerin bir gün ne işlere yarayacağını bilseler, ona hiç kötü davranışlar ortaya çıkıyor mu? Hayal etmekten vazgeçen bütün çocuklar, Görkem Kantar Arsoy yazdı, Mert Tugen resimledi.TadımlıkDeniz süzülen kuş tüyünü sürekli izliyor onu yakalıyordu, hayalna takıyordu, Kızılderili olduğunu düşledi... Kabile üyeleriyle ateşin çevresinde dönerek dans ediyor, şarkılar söylüyor, çalıyordu... İçinde tarif edilemeyen bir coşku vardı. O sırada kuş tüyü süzüldü, süzüldü, süzüldü ve asfalta yumuşak bir çıkış yaptı. Yerdeyken rengi daha da koyulaşmıştı. Belki bir kargaya, belki de bir güvercine aitti. Deniz yaklaşan araba gürültüsünü duydu. Tüyün yine havalanacağı mı diye merak etti. Araba geldi. Deniz kuş tüyüne bakın. Yerinde değildi. Ortadan kaybolmuştu. Hayretler içeride kaldı. “Belki de sahibini bulmuştur!” diye içinden yakalandı. İşte buna sevindim. Deniz sık sık renklilere, oyunlara dalıp hayallerini çözüyordu. O, halinden memnundu, ama annesi, babası ve öğretmeni, Deniz'in aklı başında beş yerde, yavaş ve dikkati dağınık durumdaydı. Aslında bunu pek belli etmemeye çalışsalar da Deniz'in bu şekilde görüşmesini içtenlikle içermekteydi. Genel olarak buna çok üzüldüm. Tanıtım Metni