Hayatın Soğuk Yüzü

İnsanlar yaşarken geçmişe baktıklarında, kah hüzünlenir, kah acı bir gülümsemeyle ılık bir rüzgar geçer yüreğinden. İlkbaharın filizi olduğu gibi, bende yeni tomurcuğunu hayata geçirmişti. Küçük yüreğim yaşam verileriyle hayaller kurmuştu. O çocuksu masumiyetimi alıp götürmeyi beni. Uzun süreli adımlarını atmaya hazırlanıyordu minicik ayaklarım. Geleceğin gidişatının değişmesinin habersiz sadece mutluluk hayal eden, çocuksu duygularla okula gidiş doktorluk düşleriyle gerçekleştiriyordum yarınlarımı. Köyümüzün tozlu yolları gibi uzayıp giden yaşama sürüklenmeye başlamıştım. Bütün yaşamım yüreğimle benimdi fakat yön verememem tatsız hale getirmişti, babamın zalim elleri altında. Yüreğimdeki maziden gelen acıları kağıda dökerek ne kadar silebilirim. Ne kadar unutmak istesen de, bazen öyle bir hatırlatıyor ki en ufak kelimeleri. Sanki tekrar dünyaya tokat atar gibi mazin buluşseninle. Şu anda geri döndüğünüz anıları hatırlamak istemediğiniz acı dolu günlere. Mazimin acısını acımasızca suratıma çarparak, olacağın belki desilip atamayacağımı anlıyor, bir yanda müzik sesleri, bir yanda alkolün anason kokusu ürkütüyordu minicik yüreğimi. Korku dolu gözlerim büyüyordu. Çarpışma şu anda ne olacak diye bekleyen kalbim. Hiç unutamıyorum. Halen irklenerek o sesi çalınır.“Haydi şerefe” bardağının çığırtkan sesleri... Tanıtım Metni