Hayvan Mitosları

Hayvanların yaşamının çıkışından bu yana sayısız forma bürünerek dünyaya hareket ediyor. Sulardan karalara çıkışta, geçtikleri derin yuvalar kurar, gözler açar. Böylece soluk alan yeryüzünü tüyler, zarlar, kabuklar ve dikenlerle donatırlar. Vakti yürüten de onlardır, iklimleri taşıyan da. Mitolojide hayvanların evrenin yaratılışında bizzat yer alır. İlk balçığı onları bulurlarsa, gökyüzündeki ışıklar kalkar ve boşluğa yer açar. Dünyayı hayvanlar taşır. Tufanı haber yaşamı yaşamını devam ettiren hayvanlar, fırtınaları da önden duyurur. Kentlerin nereye kurulacağı hayvanlardan sorulur. Çünkü onun hayvanı bir kâhindir; gelecek, hayvanın içinden devam eder. Hayvanlar, tanrılarla ölüler ve tanrılarla yaşayanlar arasında çevirmendir. Şamanlar bir hayvana bürünerek yer değiştirir. Hayvanlar insana insanlara hayvanlara dönüşür. Bazen ikisi de bir bedende buluşur. Ölümün bilgisi hayvandadır, ölümsüzlüğün sırrı da. İnsan ölmeyi hayvanlardan öğrenir. Hayvan Mitosları, eski çağlardan ve farklı coğrafyalardan gelen hayvanların metaforik izlerini mitoslar boyunca sürdürüyor. Arılardan kuşlara, balıklardan sürüngenlere hayvanlara konu eden bu çalışma, bilimsel “yeniden yaratılan” kuşların büyülü ve gelişen geniş kapsamlı bir bakış içeriyor.Tanıtım Metni