Haziran Kalsın

Gün doğumu efsunlu bir andır Yeldeğirmeni'nde. Kırdaki horozların görevi burada martılar üstlenir. Her gün aç olan karınlarını doyurmanın peşinde olduğu veya güneşe yapılan bir serenat mı bilinmez, çatıların üzerinde avaz avaz dönmeye başlarlar ilkin. Semtin yeni sakinlerine kalk borusu olan bu çığlıklar, ardından sabah uykularını mayalayan tatlı bir ezgiye dönüşür. Güneşin ilk ışınları denizde ortaya çıkan sokaklara vurur. Suyun düzenli olarak değişmen yansıyan çıkışı binaları baştan aşağı yıkar, gecenin zifirinde işlenmiş günahları süpüren çöpçülerin önünü aydınlatır. Geceyi avlanarak geçirmiş, yorgun bedenlerini değiştirebilecek sıcağına bırakacakları bir köşe ararlarken, yeni uyanan teknikler kahvaltılarını yapmak üzere çöp kutularına doğru rahvan yürürler. "İçten Monet resimlerinin geçtiği, gramofonda hüzünlü şarkıların çalındığı ve sayfalarda İstanbul, aşk ve sanatın hissedildiği incelikli bir ilk roman. Tarihi bir apartmanda yaşayan üç kuşak İstanbullunun dünyası... Bir tek gün ne çok ömür sığarmış meğer..." - Hülya Soyşekerci "Sinematografik bir anlatıma sahip olan Aralık Kalsın hemen her satırda siyah beyaz bir Türk filmi izliyoruz havası yarışıyor." – Serkan ParlakTanıtım Metni