Heidegger'in Nietzschesi

Heidegger'in Nietzsche okuması, geçen yüzyılın en derinlikli ve bir o kadar da muammalar içeren karşılaşmalarından biridir. Bu karşılaşma olayıyla Heidegger, hem Batı metafiziğinin son halkalılığına cevap vererek onun genişliğini gösterir hem de Avrupa nihilizminin yıkıcı olup olmadığını ortaya koyar, Nietzsche'nin kaygısını yüklenerek ona belirli bir mesafeden de olsa ayrılık eder. Bu uzaklık ve yakınlık gerilimi Heidegger'in Nietzsche okumasını derinleştirdiği gibi, bir o kadar da kendi dairesini düşünmesinin içine hapseder. Nietzsche, Heidegger'i altüst eden bir filozof ve aynı zamanda nasıl düşünebileceğimizi, düşünmenin ne demek olduğunu öğreten bir öğretmen olarak görür. Heidegger'in nezdinde Nietzsche Batı düşünce geleneğine sıkışmışlığı ile uzak durulması gereken bir metafizikçi olarak yer edinse de, son kertede aşılması gereken bir dağdır. Bu nedenle Heidegger, Nietzsche'nin dağının zirvesinden çıkmak için değil, kendi sarp kayalıklarına yol almak için kökenisel olarak Nietzscheci bir yol izlemiştir. Heidegger'in Nietzsche okuması, dar anlamda bir “yorumlama”dan ziyade, bir hesaplaşmadır, iki zirveyi birbirinden ayıran bir körfezin karşı yakasındaki “münzevi ruhlu” dostla yapılan bir diyalog veya tartışmadır. Heidegger, kendi yolunu tıkayan Batı metafiziğinin derinliğinin yanından gitmek için birçok yönden bu Nietzscheci yolunu kullanmışsa da, sonunda adımlarını başka bir şekilde çevirdiğini iddia eder. Ancak gerçekte düşünce için yeni bir yol çizilebilir mi? Felsefenin önemli karşılaşmalarından birine odaklanan bu kitap, Heidegger'in Nietzsche'yi kendi düşüncesine yerleştirmesini ya da sevkini ortaya koyuyor. Bu noktada Heidegger'in Nietzsche'nin temelliği sanattan siyasete, etikten tarihe kadar pek çok düşüncesel patika içerisinde kendi düşüncelerinin dönüşümleri de anlamamız için bir fırsat sunuyor. Tanıtım Metni