Hercai II: Meftun

Yıkık dökük bir mazinin görünen yaralı bir adamla en az kendisi kadar yaralı olan bir kadının paramparça sevda hikâyesi bu. Hayallerini asmış bir kadının, yeniden düşlere tutunuş hikâyesi bu. Hercai bir adamın, bana dönüş hikâyesi… Ne bir veda müşteriler ne de haklı bir isyan. Hiçbir şey, onu sevmemeye yemin eden adamların karşısında güçlü tutamamıştı. Dudaklardan dökülen onu serzeniş karşı ördüğü duvarları biraz daha yıksa da, onu bir daha affedilmeyeceğine dair büyük bir yemini vardı. Asla boyun eğmeyecekti, ihanetini unutmayacak, o adamı yeniden sevmeyecekti. Olmamıştı... Yeminlerini bozduran, karanlık bir gecede ellerinden tutan, onu düşüren adamdan başkası değildi. Yaralıydı. Lakin o adam daha yaralıydı. Seviyordu. Lakin o adam daha çok seviyordu. “Dinle” diyordu yürek yakan bakışlarını kuzguni harelere verirken. "Dinle ki anlaşmışım, seni öldürdüğümü sandığım her yerden! Sen sadece bir bıçaklandın. Bense o bıçağın düşmanıma değil, kalbime saplanacağını katamayan bir zavallıydım..." Tanıtım Metni