Hercai II: Meftun (Ciltli)

"Onun geçmişinin kırık bir sırrı vardı,Her sırrının da kanayan bir yarası..."Yıkık dökük bir mazinin ortada bıraktığı yaralı bir adamla en az kendisi kadar yaralı olan bir kadının paramparça sevda hikayesi bu. Hayallerini asmış bir kadının, yeniden düşlere tutunuş hikâyesi bu. Hercai bir adamın, bana dönüş hikâyesi bu…Ne bir veda onların ne de haklı bir isyan. Hiçbir şey, onu sevmemeye yemin eden adamların karşısında güçlü tutamamıştı. Dudaklardan dökülen onu serzeniş karşı ördüğü duvarları biraz daha yıksa da, onu bir daha affedilmeyeceğine dair büyük bir yemini vardı. Asla boyun eğmeyecekti, ihanetini unutmayacak, o adamı yeniden sevmeyecekti. Olmamıştı... Yeminlerini bozduran, karanlık bir gecede ellerinden tutan, onu düşüren adamdan başkası değildi.Yaralıydı. Lakin o adam daha yaralıydı.Seviyordu. Lakin o adam daha çok seviyordu. “Dinle,” diyordu yürek yakan bakışlarını kuzguni harelere verirken. "Dinle ki anla ölmüşmü, seni öldürdüğüm sandığım her yerden! Sen sadece bir bıçaktın. Bense o bıçağın düşmanıma değil, kalbime saplanacağını yerde katamayan bir zavallıydım..."Hercai'm...İlk ve son kez aldanmışlığım... İçime ateşler salanım...Yürek sızım... Meftun'um... Kalemim mürekkeple ölesiye savaşıyor, önümdeki bulmak imkansız, ona derdimi okumayı bekliyor mu... Oysa ben sana dert diyemeyecek seni o kadar çok seviyorum ki. Uğraşma diyor satırlar, boşuna debelenme. Ne yazarsan yaz, ne karalarsan karala, işe yararz...Ona, kalbin gitti bir kere!Tanıtım Metni