Hiçbir Yere Gitmiyorum

“Değerini dünya görünümünde değerlendirmenin ve onu İngilizce yazan en ünlü yazarların, örneğin Alice Munro'nun, yanına koymanın kesinlikle doğru olduğunu düşünüyorum.” Teofil Pančić, Globus gazetesi Türkçeye ilk kez çevrilen Rumena Bužarovska'nın Hiçbir Yere Gitmediğim kitap, içsel gerilimlerle dolu, sıradan gibi görünen hayatların incelikle dokunmuş portrelerini sunarak okuru, kendi anılarının gölgelerinde dolaşmaya davet ediyor. Bužarovska'nın tamamında birer ayna olarak düşünülebilecek öyküleri, yüzeyde görünen sahnesinin altında gizli bir görüntü, görünen yaralar ve bastırılmış çığlıklar taşınıyor. Günlük hayatın alışılmış ritmi içinde, evliliklerin sessiz aralıkları, ebeveynlik rollerinin genel ağırlığı ve dostlukların bıçak sırtında dengede durma çabaları serileşiyor. Bužarovska, modern toplumdaki bireylerin fiyatları, kişisel tatminsizliklerin ve hayal kırıklıklarının ağır yükü altında ezilme, kadın ve görünüm görünümleri arasında yer alıyor. Toplumun görünen yasalarıyla bireysel arzu ve korkuların çatıştığı anlarda ortaya çıkan ince çatlaklar, dokunaklı bir ironiyle işliyor. Öykülerin ana karakterleri; sadece sıradan insanlar değil, aynı zamanda kendi küçük dünyalarında hapsolmuş, varoluşsal bir bölgelerin sınırlarında gezinen figürler olarak resmediliyor. Çocukluk travmalarının yetişkinlikteki yansımalarını, sıradan bir ev ziyareti ya da basit bir hediye alışverişi gibi görünen anlarda bile derin anlamlarla buluşturmayı başaran Bužarovska, her karakterinin farklı bir pencereden bakarak, onların içsel sıkıntılarını, toplumsallerle olan hesaplaşmalarını ve kendi değerleriyle çatışmalarını ustalıkla yansıtıyor. Doğu Avrupa kültürünün sosyo-politik arka planını modern insanın varoluşsal sorgulamalarıyla ustaca birleştiren Bužarovska, huzursuzluk, mizah ve derin bir melankoliyi harmanlayarak dünyayı sıradan olanın altında yatan gerçekliğe tanıklık etmeye davet ediyor. Tanıtım Metni