Hikayem Paramparça

Annemin hayatını anlatan, onun etkisi altında olduğun için kendini sevmeyi düşünmesin. Tamam Galip. Karanlıkta uyuyamadığım için gece lambasını açık bıraktığımı anlatmıyorum, beni ondan korkan biri zannetmesin. Tamam Galip. İlk defa âşık ayrılıklarının anlatımı, beni bu deneyimlerimiz biri zannetmesin. Tamam Galip. Geçen sene el frenini çekmeyi unutup Kartal'ı b*klu dereye yuvarladığımızı anlattı. Malinin kıymetini bilmeyen birinin ayrılmadığını düşünmesin. Tamam Galip. Babamın ya da*spu çocuğunun olduğunu anlatıyor. Onu bizzat ben anlatmak istiyorum. Tamam Galip. Gecenin ilk müşterisi olan, sabahçı kahvelerinde, çorbacılarda ayılan genç adamlar. Bazen en sorunsuz yüzü yaşamanın ve bazen sarı değirmenini arayan içli bir hatıra. Henüz ölmemişler ve ölümle tanışmamışlara yazılmış hikayeler... Namluya sürülmüş küfür... Büyümemiş bir çocuk... Pati yapan arabalar, yutkuna yutkuna dinlenen şarkılar ve hayattan olaylar. Kutlanan yenilgiler, hayat kerpiçten bir gökdelen sevgili kardeşim, yanlış bir parantezde aşk. Bırak konuşalım, iki çift laf edelim, yüz yüze bakıyoruz... Emrah Serbes, hayatının kendine katık eden, sokaktan çağın bir sesle yetiştirilmesinin dumanını anlatıyor bize. Bitmez bir ergenin öfkesiyle kuyuya düşmüş çocuklar sesleniyor. Emrah Serbes'ten parça parça anlar, parça parça anıları, paramparça hikayeleri... Tanıtım Metni