Hikayen Devam Ediyor

Yarası olmayan bir yaralıdır insan. Neresine dokunsalar ağrı kalbir bu yüzden. Aslında bütün yaşananlar iyileşmemiş veya yarayı işaret eder. İnsanın kaçtığı, kabul etmediği, ağlayıp geçemediği şeyleri, görmek istemediği bir yaranın kendini hatırlatmasıdır. Yaranın iyileşmesi için kendini hatırlatır her zaman. Bütün düşüşlerde ilk yarası kanar insanın. Çocukluğa bütün hikayeleri çıkarın. Ey ruhum, Hani Platon, yüzleri bakan şekilde mağaraya zincirlenmiş kayıtlı kalmıştı. İçlerinden biri zincirlerini kırıp mağaranın sonuna kadar her şeye hayret etmiştim. O zamana kadar görülen bir gölge, geride kalanların bir yansımadan ibaret olduğu anlaşılmıştı. Ey ruhum, içindeki zincirleri kırmamda bana yardım et. Karanlıktan kaybolan aydınlığı fark edene kadar yaşamak bir kısır döngüydü. Hep aynı acının tekrarı. Hep aynı terkedişler, terk edilişler... Bitmek bilmez şikayetler, yorgunluk, halsizlik içinde üstünkörü tekrarlanan günler... Aynı sahne, aynı oyun ama şekiller yalnızca değişiyordu. Şekil içindeki ama içeriği aynı kalan o hikâye, benim hikâyemdi. Tanıtım Metni