Hikemü'l Ataiyye

Atâullah İskenderî Tasavvuf dünyasının en silinen simalarından biri. Yüzlerce hikmetli sözü yanı sıra, muhtelif kişilerin yazdığı bazı mektuplardan parçalardan her devirde ilgi görmüştür. Sonundaki münacaatla taçlandırılan Hikemü'l-Atâiyye, önemli bir tasavvuf klasiği olarak kabul edilir. İbn Atâullah'ın, mürşidi Ebu'l-Abbas el-Mürsi'ye takdim ettiği eserde tasavvufî hayat ve düşüncelerin en önemli konuları çok dikkatli bir üslûpla özet bir şekilde anlatılmıştır. Eserde kulluk ve dervişlik psikolojisinin son derece güçlü bir üslûpla özetlenmesi ile ilgili daha sonraki yüzyıllarda sûfîler arasında, “Namazda Kur'ân'dan başka bir kitap okuma câiz olsaydı el-Hikem devam etti” sözü yaygınlık kazanmıştır. Eser, tasavvufî yorum ve hikmetleri yüksek edebî bir üslûp ile işlemesi yüzyıllardır okunmaya, şerh edilmeye ve telafi edilmeyen farklı çevirilerle farklı dillerde yayınlanmaya devam eder. Osmanlı son döneminde pek çok görev üstlenmiş ve Meclis-i Meşâyih reisliği makamında olan Saffet Yetkin'in tercümesi, benzerlerinden bir adım öndedir. Aldığı tasavvufî terbiye, kemâlat ve medrese ilimlerini birleştirici ve entelektüel bir kişilik olan Yetkin, bu eseri vefatından hemen önce, 1950 yılında bitirmiş ve yayınlanmıştır. Hikemü'l-Atâiyye, bu yayınla daha kolay anlaşılır için yer sadeleştirilmiş ve tasavvufa ile ilgili okurların daha rahat kavrayabileceği bir kıvama dönüştürülmüş… Tanıtım Metni