Hindi'nin Ruhu

Hintçe. Hasan Cahit Doğanay'ın anlaşılmaması, edebiyat dünyasında yer edinmek adına atılan son kurşun. Mevcudiyeti muhtemel bir romancının, biyoromancı olma yolunda “konusunun” savrulma macerası. Hindi'nin Ruhu. Unutulup gidiş yüz tutan, belki de hiç bilinmeyen olan bir romancının, Hasan Cahit Doğanay'ın Hintçe romanı ve onun anlamlı ayrılıkları bir yolculuk. Ersan Üldes, bu çok kapsamlı eserinde bize roman içinde roman okuma deneyimini yaşatırken bir yandan da okuru edebiyat, roman sanatı, yazarlık, “insan” olmak ve bunların tümünü akla gelmeyen tanımlamaları üzerine yönlendiriyor. “İronik bir yaklaşımla satırarasına sızmış mizahla yazmak, eleştiriyi dozunda tutan bir anlatım.” –Metin Celal “Her cümlesinde bir hinlik olan, çok keskin bir kara mizah kitabı.” –Armağan Ekici “Seneler sonra yeniden okuyacağınız bir roman...” –Meltem Gürle “Mesut Penyeci karakteri muhtemelen hiç unutulmayacak.” –Murat Uyurkulak “Oyunbaz olduğu kadar, satırlar arasında edebiyata, felsefeye, memlekete dair çok şey söyleyen, ironik ve kendine has ritmiyle keyifle okunacak bir roman.” –Çağlayan Çevik “Hiç sırıtmayan bir şekilde 'roman üstü roman kondurmak' böyle bir şey olsa gerek.” –Ali Bulunmaz “Klasik roman formlarını tekrar çağıran, edebiyatın sunduğu olanakların genişliğine selam üstüne selam çakan bir biçem.” –Eray Ak “Ersan Üldes, her şeyden önce 'oyuncu', bir adım ötesinde 'eğlenceli', hadi bir adım daha atalım, 'çok eğlenceli' bir yazar.(...) Bu Hindi'nin (Türkiye) biraz da bizim memleket olması gerek yok yok herhâlde, değil mi?” –Ali Haluk İmeryüz <img src="https://s3-eu-west-1.amazonaws.com/dia/kitadagitim/ckeditor_assets/pictures/53/content_1_original_original.jpg" alt="Tanıtım Metni" height="15" width="15" ><font size="1" color="white">Tanıtım Metni</font></img>