Hobo Evsiz Adamın Sosyolojisi

Hobo, her şeyden önce bir işçi; ama hep yurtsuz, evsiz, ailesiz bir işçi. Hobo aynı zamanda bir gezgin; kâh tren vagonlarını, ormanları, madenleri, tarlaları, kâh Chicago'nun kenar mahallerini, Hobohemya'yı mesken tutmuş bir gezgin. Kısacası Hobo, XX. yy. Amerikan popüler kültürüne, şarkılara, anlatılara konu olmuş, maceraperestliği ve bağımsız yetme kabiliyetine ulaşmakle, sınırlarda yaşamakla özdeşleştirilmiş yollardaki adam. Ama Hobo, bir kez daha ve her şeyden önce bir işçi, en acımasız sömürü ilişkilerinin, horlanmanın, kusurluluğun ezip geçen bir işçi.Kendisi eski bir Hobo olan Nels Anderson, elimizdekiler bizi bir gerçekten “evine” götürüyor. Hobonun dünyasını, hayatlarını, çalışmalarını bize “içeriden” aktarıyor. Anderson, içinde bulunduğu dünyanın “güzelleşmesini” yapmak istemek; Görüldüğünde “sefaleti” vicdani protestoda bulunmak istemiyordu. Anderson sadece betimliyor. Peki bir şey, yer, olay, olgu “sadece” betimlenebilir mi, “olduğu gibi” aktarılabilir mi? Bazı kitaplarda bu çetin soruyu bir kez daha sordurur okuyucuya. Anlatılan “hikâyenin” detay zenginliği ve gidişatı ile değil sadece, kaçınılmaz olarak tetiklenen yöntemsel ve epistemolojik sorgulamalarla da çok özel bir Chicago Ekolü klasiğidir Hobo.Nels Anderson (1889-1986): Amerikalı sosyolog. Chicago Üniversitesinde eğitim görmüş ve Robert E.Park ve Ernest Burgess'in öğrencisi olmuştur. Bir kent antropolojisi çalışması olan “Hobo” ile (1923), Chicago Ekolü olarak seçilmiş sosyal bilim geleneğinin oluşumuna en önemli katkılardan birisine katılmıştır. Tanıtım Metni