Homo Komünüs -III- İçsel Devrim

Ne yazık ki 21. yüzyılın ilk yarısında komünizm adına olumlu söyleyebileceğimiz veya umutla bakacağımız bir gelişme genel anlamda yok. Sosyalizm veya komünizm adına hareket eden veya kişiler-gruplar ve örgütlere ait veriler, Küba hariç görünenler yayın verici. 20. yüzyıla ait olan; bire dört elle bütünleşme, samimiyet, vücutta bazı şeyleri feda etme konusu dahilinde Marxizm'in abc'si olan tüm değerlerin yerine, kapitalist ve feodal anlayışlar konmuş bulunuyor. Özellikle 'dostlar alışverişte görsün' misali devrimci ama dar ilişkiler içinde her türlü pisliğin içinde olanların içinde bir çağdayız. Peki, bizi bıraktıklarımız karanlık ve çıkışı olmayan bu dehlizden nasıl kurtulacağız? Buradan bir çıkış yolu var mı? Hemen hemen her devrimci devrimci mücadeleye ve komünizmin gösterdiği mesafeye bakıldığında, bu konuda karamsar kalmamıştı değil! Komünizmin, ters hızda debelendiğini ve ayaklar üzerinde yükselmek için küçük de olsa bir itmeye ihtiyacı olduğunu görüyoruz. Biliyoruz ki bu dev kopuyor, ayaklar üzerine dikildiğinde, artık eskisi gibi olmayıp, Zümrüdüanka Kuşu gibi, tüm karamsarlıkları dağıtacaktır. Elinizde yaşadığınız bu kitap, işte bu ivmeyi verme iddiasında. Bu ivmeyi sağlayan anlayışı, Marx ve Engels, Kutsal Aile adlı çalışmalarda ele alıyorlar. “Ele vermesi Eugene Sue'nun 'Paris'in Gizemleri adlı romanında suçlunun cezalandırma yöntemine -ki Hegel de bu yöntemi ile tutulduğu- ortamda, 'suçlunun hak ettiği cezayı kendine vereceği daha insansal bir yöntemi savunur” (Kutsal Aile, Marx-Engels, sf.352, beşinci baskı, Sol Yayınları) İşte; 'Suçlunun kendi hatasını değiştirmeyi hak ettiği cezayı kendine verebilme' kültürüdür tüm ivme. Bu da ancak İÇSEL DEVRİM ile mümkündür ki bu kitapta bunu anlatmaktadır. Tanıtım Metni