Hoşça Kal Berlin

“Ben kayıt yapan, görüntüleyen, bütünüyle edilgen, objektifi açık bir fotoğraf makinesiyim.” Hoşça Kal Berlin'in başında yer alan bu cümle, Christopher Isherwood'un ünlü “Berlin romanları”nda geliştirilmiş anlatım teknolojisinin de özüne sahip. Bu romanların en ünlüsü olan Hoşça Kal Berlin'in aynı adını taşıyan ve dışında durarak biteni bir fotoğraf makinesi gibi kaydeden anlatıcısı sayesinde eski Berlin'in renkli gece hayatına tanık olur, Yahudilerden göçmenlere, çiftlerden oyuncu olma hayali kuran genç kızlara, Nazi sempatizanlarından biriyle tanışırız. Isherwood bizi bu insanların galerisinde yaparken arka planı yavaş yavaş dağılan bir toplum profili belirler. Christopher Isherwood, Hoşça Kal Berlin'de okurları, uzun yıllar yaşadığı ve Hitler'in iktidara gelişiyle terk etmek zorunda kaldığı kozmopolit Berlin'e, yok olup biten bir dünyaya gidiyor. Çürüme sürecindeki bir toplumun devamı parlak eskizler. George Orwell Isherwood'un fedakarlıklarında kurmacayla anısı arasında genellikle ince bir çizgi vardır; bu kitaptaki özel kavrayışın kaynağı da budur: Isherwood sözü edilen karanlık dönemde Berlin'deki yaşamın çok detaylı gözlemlendiği ve insanıni boyutta ortaya çıktığı. The Atlantic Tanıtım Metni