İstanbul Oteli

İnsanlar kendileriyle, diğerleriyle, trafikle, şehirle ve bu şehrin bitmeyen kaosuyla kavga ediyordu. Kavga daha fazla kaos çıkıyordu, kaos büyüdükçe daha fazla kavga ediyorlardı. İçinde bir ruhu vardı bu şehrin, kendine sahip, anlatılamaz bir duyguydu burada yaşamak. Bir yerden sonra teslim edebileceğiniz bir bilinmezlik, kaybettiğiniz bir soluklanma, akşamdan itibaren ilk gücünüz var demektir. İnsan evinde yaşadıktan sonra, nerede yaşadığının bir önemi yoktur! Onun için eve ulaşmaya çalışıyorlardı biteviye, kendi kabuğunu arayan bir salyangoza benziyorlardı bu halleriyle. Peki onları burada tutuyorlar mı? Zihinlerine bir kurt girmiş ve bütünlerini refleks etmiş sanki. Şikâyet ediyor, isyan ediyor ama gidemiyorlardı bir türlü, insanın bir yerden sonra gideceği yerde kalmak mümkün müydü? Suç Mahalli Üçlemesi'nin ikinci kitabı Otel İstanbul, kimi gün Salih, kimi gün Halis olarak kimi gün ikisini de olamayıp sadece kim olduğunu hatırlamaya kalıcı gezinen bir adamın “öteki” ile kesişen hikâyesini anlatıyor. Birden fazla olay merkeze alan giriftli yapısıyla Hotel İstanbul, bakışları yansıtan eleştirel bir polisiye girişimi.Tanıtım Metni