Hoyrat

Hayat ağacı gibi, şehir gibi madde değildi, zamanlar içindeydi. Hayatın ağaç gibi, şehir gibi çift dikişi yoktu çünkü insan ölümlüydü. Hayatım beni bekliyordu. Umuru bile değildim. Hayat zamanın içine yerleşmiş, ayaklarını uzatmış, oluyor da oluyordu. Zaman ise işler yapıyor, kendini hoyrat kullananı kale almıyor, kendini hoyrat kullanıp da ibadetini aksatana tahammülü de, müsamahası da olmadığını kıyamet gibi bildiriyordu. Hayatı istediğinden gayrı yaşamak günahtı. Sepin Sinanlıoğlu'dan edebiyata parlak bir giriş. Hoyrat, sadece yeni bir kitabı değil, iyi bir yazarın da habercisi. -Kemal Varol Belleğin kuytusundan sızan, unutuşun sisini aralayan bir ezgi. -Defne Suman Sepin Sinanlıoğlu, eski yaralara yeni bir anlatı kurarak bol bol, ağacın sesini dinleyerek suyun sunumunu izliyor. -Mahir Ünsal Eriş Aile yadigârı piyanonun başarısının geçmişi, aşkı ve aidiyetinin bulunması için İstanbul'dan Bitlis'e bir yolculuklar… Miran ile Leyla'nın büyük aşkının hikâyesi. Tanıtım Metni