Hücresel Düşünce Topluluğu

Her şey bir düşünce labirentinin içinde çıkış yolu arama gibi karmakarışıktı, her günün aynı performansı, aynı karmakarışıklık ve aynı yalnızlık, uykusuz geçen gecelerde uykuyu aramaya ne kadar yorucu ise düşünce labirentinin içinde de düşüncenin çıkış yolu o kadar yorulmuştu. Gecenin gündüzün geceye karıştığı bu günlerde, sisli havada rotasını kaybeden bir korsan gemisinin kaptanı gibi hissettiriyordu kendisini Umuthellip;Bir yol, bir çÖzüm bulmalıydı yada kim bilir belki de yolculuğunda ona yol arkadaşlığı devam edecek yoldaşlarhellip; çünkü artık bu düşünce labirentinden tek başına çıkılamayacağını kabullenmişti, artık ki hayat ona fazlada acımasız davranmamıştı, tartışabileceği ona itirazlar edebilen yeni arkadaşlar arasında yardımcı olmakta oldukça cÖmert hayat onahellip davranmıştı;