Hüzün Aş Olunca

Soğuktan donmuş Çerkesler Karadeniz'e akın ediyor gemilere bindirilmek üzere... Ağıtlıır yakarak, gözyaşları denizlerin kızışna karışarak gecenin yıldızlarında yolda giderken... Yılızlarla süslü gökyüzü üzerlerine yorgan, Karadeniz'in dalgalara ise atlarına döşenmişti. Soçi'den yola çıkan gemilerin üzerine bulutlardan hüzün yağıyordu. Rüzgarlarda özlem vardı, Açlık ve sefalet vardı... Kardeşinin ölü bedenine oturtup, onun payına düşen bir parça ekmek de yaşamayı sürdürmek isteyen mülteciler vardı. Annesinin soğuk cesedinde meme arayan bebekleri, soğuktan donarak ölen çocuklarını bırakan anneler... Gemi yanaşırken limana... Hırçın Karadeniz'in bir çoğunun da mezarı vardı. Karadeniz'e küsülmez miydi artık?.. Bundan dolayı yapılanlar ki Adıgelerin uzun ömürlü Karadeniz'den çıkan balık yememeleri?Tanıtım Metni