"Hiçbir canlı yoktur ki Allah'ın onun alnından tutmuş olmasın. Benim Rabbim'im mutlaka sırât-ı müstakîm şeklindedir." (Hûd, 56)Bu fassta İbnü'l-Arabî Hazretleri, Hûd kelimesini ahadiyet ismi ile açıklıyor. Ahadiyet, Allah'ın zâtının “İstedim ki bilineyim” hadîs-i kudsîsiyle ortaya çıkan ilmidir ki bunu akılla bilmeye değil, gönülle hissetmeye izin verilmiştir.Ahadiyet üç mertebe üzerinden anlatılıyor. ilk zâtın ahadiyetidir; Allah'ın zâtında hiçbir bölünme olabileceğini, O'nun Tek ve Bir olduğunu görebilir. İkinci isimlerin ve sıfatların ahadiyetidir; bütün isim ve sıfatlar zat içinde birdir. Sadece akıllı sonuçlar bu isim ve sıfatlar farklı gibi görünüyor. Üçüncüsü, herkesin fiili kendindeki Allah tecellîsinin neticesidir (isminin neticesidir). Sırât-ı müstakîm, herkesin kendi ismine doğru ulaşma yoludur.Herkes kendi hakîkatine doğru çekildiği ve kendi başından gittiği için Rabbinin tesiri ile ahadiyete doğru yönelir.Tanıtım Metni