İbn Eca Seyahatnamesi

15. yüzyıl seyyahlarından İbn Ecâ et-Türkî (1417-1478), Memlûk Devleti'nde hem ordu kadılığı (kazaskerlik) hem de elçilik görevi yapmış Türk kökenli bir tarihçi ve seyyâhtır. İbn Ecâ, 1471 senesinde Sultan Kayıtbay döneminde Memlûk kumandanı Emîr Yeşbek ed-Devâdâr'ın yanında Dulkadiroğlu Şehsuvar'a karşı yapılan son sefere katılmıştır. Bu sefer Emîr Yeşbek tarafından Şehsuvar'a Memlûk elçisi olarak gönderilmiştir. Daha sonra İbn Ecâ, Akkoyunlu Uzun Hasan'a Memlûk elçisi olarak gönderilmiştir. Bu elçilik işlemleri sırasında gördüklerini kaleme alarak İbn Ecâ Seyahatnâmesi adıyla tercümesi yapılan Kitâb fî Târih Yeşbek ez-Zâhirî adlı eserini hazırlamıştır. İbn Ecâ'nın yazdığı bu eser; Mısır ve Suriye'de hâkimiyet tesis etmiş olan Memlûklerin, Maraş ve Elbistan ile Çukurova Bölgesin'de varlığı gösteren Dulkadiroğulları Beyliği'nin, Doğu Anadolu ile Azerbaycan ve Irak'ta hüküm süren Akkoyunlu Devleti'nin coğrafî varlığı, siyasî ve kültür tarihi hakkında ana kaynaktır. İbn Ecâ Seyahatnâmesi'nin Türk tarihi açısından önemli bir kaynak olduğu görülmektedir. Eserde Halep'ten Diyarbakır'a oradan Ahlat'a ve Tebriz'e kadar o bölgede bölgedeki yer alan şehirlerde Türk yoğunluğu göze çarpmaktadır. Böylece İbn Ecâ Seyahatnâmesi, yaklaşık beş yüz elli yıl önce Anadolu'nun Doğu ve Güneydoğu Bölgesi'nde Türk coğrafyasının çokluğuyla birlikte bölge hakimiyetinin Türklerde olduğunu ortaya koyuyor. Bu durum; Malazgirt Zaferi'nden itibaren Anadolu'nun Türkleşmesinin mükemmel bir şekilde gerçekleşmiş olduğu gerçeğinin, 15. yüzyılın ikinci yarısında Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde apaçık biçimde şeklinin kanıtlanmasıdır. Bu kapsamlı eser, tarihî ve coğrafî kıymetinin yanında Anadolu'nun Türk yurdunun gösterdiği açıdan da ayrıcalıklı bilgilere sahiptir.Tanıtım Metni