İçbahçe

"Deniz merak edendi. Merak edince adı değişti, körfez oldu." Simlâ Sunay, ilk öykülerini bir araya getiren İçbahçe'de, yerinin insanından insanın yerine biricik mekânlara uzanıyor: Bir lojmanın grisine, bir otobüs durağına ya da bitmeyen bir yasa sıkışıp kaldıkları kadınlar, aynı özlemlerle ayrı yerlerde olanları yerdeyken çatlıyor, beton kırılıyor, susam boy veriyor... Derleyen hem de ustalara selam duran bir ilk kitap. Ev'lenince deliriyor. Ev'den çıkınca. Bütün'ü görüyorsun.Ve parçaları. Ayrım noktalarını. Sonrası daha kolay, sonrasında kolay, diye yineledi içinden. Ruhunu değiştirebilirsin serin sulara atmak içindi bu. Soğukta daha az hissedilir acılar. Çocukken yaralı dizlerini karlara gömmez miydiniz? Soğuk sızıları erteler... Tanıtım Metni